20 Yıldır Doktorların “Geçecek” Dediği Hastalıkla Sürdüren Kadından Çarpıcı Açıklamalar: “5 Defa Kalbim Durdu!”
Daha önce yeme bozukluklarını kesinlikle duymuşsunuzdur. Tıkınırcasına yeme de bu yeme bozukluklarından biridir. Bu hastalığa yakalanan kişiler bilinçsizce yemek yer, sonra yediklerine pişman olur ve kendilerini kustururlar. Size bu yeme bozukluğundan muzdarip bir bayanın hikayesini anlatacağız. hadi ?
*Bu içerik yeme bozukluğu olan okuyucularımızı çok kötü etkileyebilir.
Kaynak:https://www.thesun.co.uk/fabulous/214…
Kim Driscoll’a 20 yaşında yeme bozukluğu teşhisi kondu, ancak doktorlar ilk başta bunun “sadece bir aşama” olduğunu söylediler.
20 yıl sonra Kim, bu hastalığın hayatını nasıl ele geçirdiğini anlattı.
Annem saçımı yıkıyor ve banyodan çıkarken elimi tutuyor. Yardım almadan yapamayacağım şeyler var. Giymek için basit ve temel şeyler bile beni o kadar yorgun bırakıyor ki, her öğleden sonranın çoğunu uyuyarak geçiriyorum.’
“39 yaşındayım ama hayatım sona yaklaşıyor. 20 yılı aşkın süredir vücudum harap durumda.”
‘Altı kız kardeşin en küçüğü olarak aile hayatım çok güzeldi. Ben dört yaşındayken, babam Jim 50 yaşında kanserden öldü ve onun sıcaklığını ve nezaketini özlesek de hala birbirimize sahiptik. Geleceğimle ilgili umduğum her şey gençken benden alındı. Maceralar, başarılı bir kariyer, sevgi dolu bir eş ve çocuklar… Hepsi…”
“Doktorlarım bana kalbimin her an durabileceğini söylediler.”
“Vücudum ve yemek yeme konusunda her zaman garip bir ilgim olmuştur. Birinci yılımda, tıknaz olduğuma ikna olmuştum ama annem bunun gençlerin kilosu olduğunu söyledi. 18 yaşımdayken ve bir erkek arkadaşımın beni aldattığını öğrendiğimde işler daha da kötüye gitti. Tıkınırcasına yemeye başladım, sonra kusmaya ve çok sayıda müshil almaya başladım. Erkek arkadaşımın beni aldatması ya da babamın ölümü gibi şeyleri kontrol edemiyordum ama vücuduma ne istersem yapabileceğimi sanıyordum.’
“İlk başta, kilom düştükçe insanlar bana ‘harika’ göründüğümü söylediler, bu da beni yalnızca cesaretlendirdi ve yaptığım şeyin iyi olduğuna inanmamı sağladı.”
2003 yılında, 19 yaşımdayken, yerel bir nezaket gösterisi olan Miss Lowestoft’a katılmaya karar verdim. O zamana kadar yeme bozukluğum tüm hızıyla devam ediyordu. yarışmayı kazandım O sırada erkek arkadaşımın ne yaptığımı anlaması bir yılını aldı ve annem çok geçmeden anladı. Yemekten sonra tuvalete gittiğimi fark ettiler, kustuğumu duydular ve yatak odamda müshil buldular. Sonunda bir doktorla konuşmayı kabul ettim ama pratisyen hekim bunun sadece bir süreç olduğunu savundu. Bu, hastalığımın reddedildiği iki yılın başlangıcıydı.’
“O zamandan beri, son 20 yılın 10’unu hastanelerde ve yeme bozuklukları uzman kliniklerinde yatarak geçirdim.”
Şimdi 77 yaşında olan annem Doreen bana bakmak zorunda kaldı ama ben suçluluk duygusuyla boğulmuş durumdayım. Hiçbir ebeveyn, çocuğunun yavaş yavaş ölmesini izlemek zorunda kalmamalı. Doktorun günde 8.000 kalori tüketme konusundaki talimatlarına uymama rağmen, her yemekten sonra hastalanıyorum. Tok hissetmeye dayanamıyorum ve yıllarca kasıtlı olarak kusmaktan sonra, vücudumun yemeye karşı doğal tepkisi haline geldi.’
“Yalnızca birkaç metre yürüyebiliyorum, kalçalarımda kemiklerin çıktığı yerde morluklar var ve 5 kez kalbim durdu.”
“Yeme bozuklukları genellikle gizlense de, benim gibi insanlara daha iyi yardımcı olabilmeleri için yolculuğumu çevrimiçi olarak paylaştım ve sağlık görevlileriyle görüştüm. Bunların hiçbiri sonucumu değiştirmeyecek, ancak başkalarının daha iyi bir yol seçmesine yardımcı olmak istiyorum.’
Kim’in annesi diyor ki:
“Kızımın kaçtığını görmek inanılmaz derecede üzücü. Komadayken ona yaşaması için yalvardım. Kim’in böbreklerinin, karaciğerinin, bağırsaklarının ve kalbinin onarılamayacak şekilde hasar gördüğünü ve yaşam beklentisinin kısa olduğunu yıllardır biliyorduk. Çocuğumdan daha uzun yaşayabileceğim gerçeğini kabul ettim. Ama Kim asla pes etmez. Şu anki endişesi, yeme bozukluğu olan diğerlerine yardım etmek ve bu yüzden onunla çok gurur duyuyorum.’
